Dead Space 2

Waarschuwing: deze review bevat spoilers wat betreft de eerste Dead Space. Lezers welke Dead Space 1 uit hebben en meer willen weten over deel twee kunnen deze review veilig lezen; er zijn geen Dead Space 2 spoilers aanwezig.

Na ontsnapt te zijn van de USG Ishimura, de Necromorphs (aliens welke mensen hebben overgenomen en aan het muteren zijn geslagen), je dode vriendin en de Marker, het artefact welke de alien invasie veroorzaakte, zit jij – Isaac Clarke – drie jaar later in een psychisch ziekenhuis. Je dode vriendin achtervolgt je nog steeds, je herinnert je niets van de afgelopen drie jaar, je wordt zwaar gedrogeerd en, om alles compleet te maken, gebeurt alles nu weer opnieuw. Oh, en je zit in een dwangbuis, een detail dat je bewegingsvrijheid toch wel iets beperkt…

Na zelf een review of twee te hebben gelezen over Dead Space 2 was ik in de waan gelaten dat de rollen nu zouden worden omgedraaid; niet langer zou jij worden opgejaagd maar zou jij degene verantwoordelijk zelf opjagen. Dit klopt echter niet; nog altijd zul jij worden belaagd door aliens en, hoewel Isaac Clarke in dit deel praat, een gezicht heeft en meer initiatief toont, zal overleven nog altijd je eerste prioriteit zijn.

Dead Space 2 speelt zich af op een groot ruimtestation genaamd The Sprawl. Dit is een groot cirkelvorming ruimtestation gebouwd om de restanten van Titan, één van de manen van Saturnus. Doordat het een groots ruimtestation betreft met duizenden inwoners is het een zeer gevarieerde omgeving met veel afwisseling. Zonder al teveel weg te geven over het plot zul je onder andere spelen in een ziekenhuis, appartementen en een kerk, naast de gebruikelijke omgevingen welke je zou mogen verwachten in een ruimtestation. Een positief gevolg van deze zeer uitgebreide omgeving is dat het spel ook wat langer duurt dan de eerste Dead Space; ik had ongeveer zo’n 13 á 14 uur nodig waarbij ik in de eerste Dead Space wegkwam met zo’n 9 uur.

De Necromorphs zijn terug en hoewel er veel oude bekenden tussen zitten, zitten er ook een paar nieuwe tussen. Hoewel sommige zullen klagen dat er niet genoeg nieuwe aliens zijn, was het voor mij meer dan voldoende qua afwisseling. De toevoeging van gemuteerde baby’s en peuters vond ik zeer geslaagd; dit is een ruimtestation met duizenden mensen, het is logisch dat bij een eventuele ramp deze niet ontzien zouden worden. Iets waar veel andere spellen nog wat van kunnen leren.

Er is in deze review al het één en ander gezegd over het plot en het is moeilijk om er nog meer over te zeggen zonder dat er spoilers aan te pas komen. Wel kan gezegd worden dat het verhaal wederom fantastisch is uitgewerkt en dat ieder stukje voortgang in het plot aanvoelt als een echte beloning. Een leuke toevoeging – iets wat een beetje ontbrak in het eerste deel – is dat er nu wat meer interactie is tussen jezelf en overlevenden. Hoewel het nog altijd iets meer kan is de toevoeging ervan erg welkom.

Dead Space 2 speelt erg veel weg als zijn voorganger. Wel wordt alleen al heel erg snel duidelijk dat dit tweede deel zich meer richt op horror-thriller dan horror-survival. De gangen voelen minder benauwd dan die van de USG Ishimura en je zult meer schrikken van Isaac’s dementie-aanvallen dan van de Necromorphs. Toch blijft het oppassen en zit de spanning er goed in (soms erg goed). Aansluitend op deze verandering is er meer ammunitie beschikbaar en zullen de momenten dat je echt ammunitie moet conserveren zeldzaam zijn. Gelukkig is er dan ook weer niet zoveel aanwezig dat het veranderd in een potje Deathmatch.

Verder een welkome toevoeging aan een concept al vol met leuke gameplay (zie mijn review van de eerste Dead Space) zijn een aantal nieuwe gameplay elementen. Op zichzelf zijn het allemaal relatieve kleine toevoegingen, maar bij elkaar zorgt het voor een rijkere ervaring. Voorbeelden hiervan zijn het kunnen hacken van consoles om verder te komen, te kunnen kruipen door ventilatieschachten, de verbeterde zero gravity besturing, meer afwisseling in de puzzels en de mogelijkheid sommige ramen kapot te schieten om zo Necromorphs de ruimte ingezogen te laten worden.

Tussen al deze pracht en praal valt bovendien te vermelden dat de irritante muisbug uit het eerste deel zich nu niet meer voordoet; beter laat dan nooit.

Tussen alle leuke gameplay door zitten er natuurlijk ook wel wat minpuntjes aan Dead Space 2, maar niet veel. Eén van die minpuntjes is dat de gevechten, vooral in de laatste paar hoofdstukken, exponentieel lijken toe te nemen zowel in getallen als moeilijkheidsgraad. Hoewel het me wel lukte om het spel gewoon uit te spelen, vond ik mijzelf toch wel wat vaker vloeken tegen een scherm gevuld met monsters. Ik kan me voorstellen dat het, indien gespeeld zonder muis, een pittige uitdaging zou worden.

Een ander duidelijk minpunt is, net als in de eerste Dead Space, het overduidelijke gebrek aan overlevenden. Hoewel het er meer zijn in deel 2 blijft het nog altijd opvallend dat wanneer het een ingenieur als Isaac lukt om zo lang te overleven, mensen met betere wapens, training en bepakking, werkend als een team, het al helemaal zou moeten lukken te overleven. Vooralsnog lijkt het erop dat Isaac de enige is die op het idee is gekomen zich te verdedigen met een Plasma Cutter. Opmerkelijk!

Over de graphics kan ik kort zijn: ze zijn prachtig! Wanneer je Dead Space mooi vond dan zul je helemaal weg zijn van Dead Space 2; de kleuren zijn gevarieerder, de special effects nog scherper en de omgevingen logisch, goed uitgedacht en belachelijk mooi gedetailleerd; muren hadden nog nooit zoveel hebbedingetjes. Voldoet je computer bovendien aan de systeemeisen dan draait het spel erg soepel. Net als in het vorige deel is ook hier de atmosfeer weer perfect vastgelegd.

Aansluitend bij de graphics is het geluid in Dead Space 2 weer even goed als bij zijn voorganger; een knappe prestatie, want de lat was hoog gelegd. Gezegd zou zelfs kunnen worden dat de lat iets hoger is gelegd; iets wat ik niet zou weerspreken; een mooie soundtrack, een zee aan geluid (lampen die zoemen, stoom dat blaast, panisch schreeuwende mensen) en fantastische voice acting, wederom door echte acteurs. Een leuk detail is bovendien dat wanneer je in de ruimte bent al het geluid zal zijn gemoffeld; natuurkundetechnisch correct, want in de ruimte is er geen geluid door het gebrek aan zuurstof. (Alle geluiden die je dan hoort komen uit je pak, waarin wel zuurstof is.)

Net als zijn voorganger is Dead Space 2 in alle opzichten een fantastisch spel; het verhaal is wederom intelligent en sterk uitgewerkt, de gameplay is zeer solide en met variatie, visueel is het nog mooier en het geluid is de reden waarom je graag geld uitgeeft aan een geluidskaart. De wat minder sterke puntjes, zoals de wat moeilijkere gevechten tegen het eind van het spel en het gebrek aan overlevenden, zullen ruimschoots worden gecompenseerd door al het goeds dat The Sprawl te bieden heeft.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *